Dlaczego pies je trawę?

Niemal każdy opiekun domowego czworonoga miał okazję obserwować swojego psa podczas jedzenia trawy. Nie każdy jednak wie, dlaczego pies je trawę. Czy jedzenie trawy przez psa może świadczyć o problemach trawiennych albo niedoborach pokarmowych? Sprawdź, czy musisz się tym martwić!

Spis treści:

1. Dlaczego psy jedzą trawę?
2. Co mówią o tym badania naukowe?
3. Czy psy zawsze wymiotują po jedzeniu trawy?
4. Jedzenie trawy a niedobory pokarmowe
5. Czy zdrowe psy też jedzą trawę?
6. Dlaczego szczeniak je trawę?
7. Czy jedzenie trawy może być niebezpieczne dla psa?
8. Co zrobić, kiedy pies je trawę?
9. Bibliografia

Dlaczego psy jedzą trawę?

W internecie można spotkać się z wieloma próbami wyjaśnienia, skąd bierze się jedzenie trawy u psów. Wśród najczęstszych przyczyn tego zachowania wymienia się zazwyczaj niestrawność, próbę sprowokowania wymiotów mających opróżnić żołądek, niedobory pokarmowe spowodowane nieprawidłową dietą lub dietę ubogą we włókno pokarmowe (błonnik). Jednak bardzo wiele psów nie wymiotuje po zjedzeniu trawy, a skłonności do przygryzania zieleniny z trawnika mają zarówno psy żywione zbilansowanymi karmami, jak i czworonogi otrzymujące dietę gotowaną lub BARF…

Jaka metoda żywienia psa jest uważana za najlepszą? Sprawdź we wpisie “Czym karmić psa? Porównanie metod żywienia: karmy suche, gotowane i surowe“!

Jedzenie trawy obserwowane jest także u bliskich krewnych psów, czyli wilków. Badania wykazały, że trawa znajdowała się w 2-10% analizowanych próbek wilczych odchodów (1). Zaobserwowano też, że w wilczym kale zawierającym niestrawione źdźbła trawy znajdowały się wydalone pasożyty (2), co może sugerować, że jedzenie trawy ma za zadanie ograniczać zarobaczenie i jest całkowicie naturalnym, instynktownym zachowaniem występującym u dzikich psowatych.

Tak rozbieżne informacje sprawiły, że jedzenie trawy u psów stało się przedmiotem kilku badań naukowych. Jakie wnioski wyciągnięto na ich podstawie?

Jedzenie trawy przez psy – badania naukowe

Na podstawie obserwacji opiekunów i informacji o dzikich psowatych, badacze z Uniwersytetu w Kalifornii (3) sformułowali kilka teorii, które postanowili sprawdzić w badaniach ankietowych. Zadaniem kwestionariusza było sprawdzenie, czy:

• jedzenie trawy występuje głównie u psów, które wykazują objawy niestrawności (posmutnienie, zmniejszenie apetytu, osłabienie),
• po kilku minutach od zjedzenia trawy u psów występują wymioty,
• psy jedzące trawę mogą cierpieć na niedobory składników odżywczych.

Początkowo ankiety przeprowadzono wśród 25 studentów weterynarii i 47 opiekunów korzystających z usług kliniki weterynaryjnej znajdującej się przy uniwersytecie. Do badania wybrano jedynie zdrowe psy, by zmniejszyć ryzyko innych przyczyn wymiotów oraz występowanie chorób mogących powodować spaczony apetyt.

Wszyscy studenci i 79% opiekunów przyznało, że ich psy regularnie jedzą rośliny (w 95% przypadków trawę), zachowanie to tylko w 12% przypadków było związane z objawami złego samopoczucia, tylko 8% psów regularnie wymiotowało po jedzeniu trawy (połowa z nich zawsze czuła się źle przed jedzeniem trawy), a 52% psów wymiotowało sporadycznie. Dzięki temu badaniu naukowcy zaczęli podejrzewać, że za tym zachowaniem nie zawsze stoi niestrawność.

Kolejne badanie ankietowe przeprowadzono za pośrednictwem internetu i uzyskano dzięki niemu 1571 odpowiedzi, które zostały poddane szczegółowej analizie. Pytania dotyczyły stanu zdrowia, zachowania związanego z jedzeniem trawy i sposobu żywienia, a także płci, rasy i wieku psów. Po wykluczeniu czworonogów cierpiących na choroby przewlekłe okazało się, że niezależnie od rasy i płci:

• 68% psów codziennie jadło trawę,
• 8% psów wykazywało objawy złego samopoczucia przed jedzeniem trawy,
• 22% psów regularnie wymiotowało po jedzeniu trawy,
• jedzenie trawy występowało częściej u młodych psów, niż u starszych i rzadziej wiązało się ze złym samopoczuciem lub wymiotami,
• jedzenie trawy występowało niezależnie od rodzaju podawanej psu diety i zawartości włókna pokarmowego.

Na tej podstawie odpowiedziano na kilka pytań nurtujących wielu opiekunów domowych czworonogów.

Czy pies zawsze wymiotuje po zjedzeniu trawy?

Badacze wykazali, że złe samopoczucie u psa przed jedzeniem trawy znacząco zwiększa prawdopodobieństwo wymiotów (3). Przypuszczają więc, że trawa może mieć drażniące właściwości i pobudza żołądek do wymiotów. Jeśli jednak pies nie wykazuje żadnych objawów niestrawności, ryzyko wymiotów trawą jest bardzo niskie.

Czy jedzenie trawy może świadczyć o niedoborach?

Badanie nie wykazało, by jedzenie trawy miało związek z rodzajem podawanej psu diety i mogło mieć związek z niedoborami pokarmowymi (3). Opisywane w ankietach psy, które nie miały skłonności do takich zachowań nie otrzymywały żadnych suplementów roślinnych, natomiast 27% psów jedzących często trawę dostawało dodatkową dawkę warzyw lub owoców. Wskazuje to, że stosowanie roślinnych dodatków nie wpływa na występowanie tego zachowania.

Dieta o podwyższonej zawartości włókna pokarmowego może być natomiast pomocna w przypadku psów wymiotujących po jedzeniu trawy. Opisano przypadek otyłego, 11-letniego pudla, który od 7 lat na każdym spacerze jadł trawę, a następnie wymiotował (4). Dodatkowo cierpiał na problemy dermatologiczne (sucha skóra), a oprócz trawy uporczywie zjadał także rośliny znajdujące się w domu. Wykonano psu szczegółowe badania, które wykluczyły obecność pasożytów, choroby przewlekłe i alergie pokarmowe, a także zaburzenia behawioralne i kompulsywne. Opiekunom zalecono podawanie komercyjnej diety o zwiększonej zawartości włókna pokarmowego (15,3%) oraz uzupełnianie posiłków ugotowanymi ziarnami zbóż i warzywami, by ogólna zawartość włókna sięgnęła 20%. 3 dni po wprowadzeniu tych zmian jedzenie trawy i wymiotowanie całkowicie ustąpiło. Badacze przypuszczają, że u tego psa jedzenie trawy było spowodowane zbyt niską zawartością włókna w diecie. Nie wiadomo jednak, w jaki sposób pies miałby zauważyć niedobór włókna i wiedzieć, że rośliny stanowią jego źródło.

Wpływ zawartości włókna w diecie i zaburzeń trawienia na częstotliwość jedzenia trawy zbadano także na 12 psach laboratoryjnych (5), które miały dostęp do trawy. By wywołać u psów lekkie zaburzenia pracy przewodu pokarmowego, przez kilka dni podawano im dietę o zwiększonej zawartości FOS, co pogorszyło jakość kału. Okazało się, że taka dieta nie zwiększyła częstotliwości jedzenia trawy, wręcz przeciwnie – mimo niewielkich zaburzeń trawienia psy jadły trawę rzadziej. Przeczy to teorii, że psy jedzą trawę, by złagodzić tego rodzaju niestrawność. Badacze przypuszczają, że zwiększona zawartość włókna w diecie wpłynęła na poczucie sytości u psów i zmniejszyła ich chęć do podjadania trawy. Psy jadły trawę łącznie 374 razy, a wymioty zaobserwowano tylko 2 razy.

Czym jest włókno pokarmowe i czy musi znaleźć się w diecie każdego psa? Przeczytaj artykuł “Włókno pokarmowe w diecie psa“

Dlaczego zdrowy pies je trawę?

Badanie ankietowe wykazało, że jedzenie trawy to częste zachowanie występujące u zdrowych psów, nie zawsze jest związane z niestrawnością i stosunkowo rzadko skutkuje wymiotami (3). Na tej podstawie badacze doszli do wniosku, że w większości przypadków zachowanie to jest całkowicie naturalne i może mieć swoje korzenie w instynkcie odziedziczonym po dzikich przodkach. Podejrzewają, że instynkt ten ma jakiś cel – na przykład wspiera zwalczanie pasożytów jelitowych.

Dlaczego szczeniak je trawę?

Jedzenie trawy występuje częściej u młodych psów (3). Podejrzewa się, że ma to związek ze zwiększoną podatnością psów rosnących na negatywne skutki zarobaczenia. Silna inwazja pasożytów wewnętrznych jest znacznie bardziej niebezpieczna dla młodych, rozwijających się organizmów, które nie mają jeszcze w pełni rozwiniętego układu odpornościowego, gorzej reagują na biegunki i są bardziej wrażliwe na niedobory pokarmowe wywołane obecnością pasożytów.

Badanie z 2009 roku przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu Nowej Anglii w Australii (6) wykazało, że na jedzenie trawy przez szczeniaka wpływ ma zachowanie jego matki. Szczenięta z 6 miotów podzielono na dwie grupy. Jedna grupa otrzymywała dostęp do trawy w obecności suki, druga miała kontakt z trawą tylko pod nieobecność matki. Maluchom udostępniono także sztuczną trawę, by rozróżnić jedzenie trawy od podgryzania innych obiektów. Zaobserwowano, że szczenięta poświęcały znacznie więcej czasu na jedzenie żywej trawy, niż podgryzanie sztucznej. Zachowanie to występowało u wszystkich maluchów niezależnie od obecności matki. Zauważono, że trzy suki miały większe skłonności do jedzenia trawy, niż pozostałe, a obserwujące to szczenięta chętniej brały w tym udział. Psy jadły trawę łącznie 1399 razy, a wymioty pojawiły się tylko 6 razy.

Badanie to wykazuje, że jedzenie trawy jest wrodzonym zachowaniem, którego szczenięta nie muszą uczyć się od innych psów. Jednak możliwość obserwowania matki podczas takiej czynności znacząco zwiększa jej występowanie u potomstwa.

Czy jedzenie trawy może być niebezpieczne dla psa?

Samo jedzenie trawy nie stanowi dla psa żadnego zagrożenia. Trzeba jednak pamiętać, że niektóre rośliny zawierają toksyczne dla psów substancje, które mogą wywołać poważne zatrucie. Trawa może być też zanieczyszczona jajami pasożytów wydalanymi wraz z kałem przez zarobaczone psy, a także zawierać różne szkodliwe dla zwierząt substancje chemiczne (na przykład nawozy, środki owadobójcze lub chwastobójcze). Dlatego opiekun psa ze skłonnością do jedzenia trawy musi zachować szczególną ostrożność i nie pozwalać psu na to zachowanie na trawnikach, które mogą być pryskane środkami chemicznymi.

Jakie jeszcze substancje moga być toksyczne dla psa? Sprawdź w artykule “Czego nie może jeść pies? Lista niebezpiecznych produktów“

Co robić, kiedy pies zjada trawę?

W większości przypadków jedzenie trawy to całkowicie naturalne zachowanie, które nie świadczy o żadnych zaburzeniach zdrowotnych ani nie stanowi dla psa niebezpieczeństwa. Jeśli jednak pies wykazuje objawy problemów trawiennych i często wymiotuje, należy zgłosić się z nim do lekarza weterynarii. Przykładowo jedzenie trawy i wymiotowanie pianą na porannym spacerze mogą wskazywać na wymioty głodowe, czyli Bilious Vomiting Syndrome (BVS) – problem polegający na drażnieniu żołądka przez soki trawienne, które u niektórych psów wydzielają się podczas dłuższych przerw między posiłkami. BVS można złagodzić, podając psu częstsze posiłki i zmniejszając odstęp między kolacją i śniadaniem.

Uporczywe jedzenie trawy, którego nie można powstrzymać poprzez odwrócenie uwagi psa, może natomiast świadczyć o zaburzeniach behawioralnych, które mogą wymagać konsultacji z doświadczonym behawiorystą lub zoopsychologiem. Rzadziej przyczyną są niedobory pokarmowe – jeśli takie będzie podejrzenie lekarza weterynarii, warto skonsultować dietę z dietetykiem zwierzęcym.

Jedzenie trawy to jedno z wielu zachowań pokarmowych, które nurtują opiekunów domowych czworonogów! Jeśli chcesz wiedzieć więcej na temat związku żywienia i zachowania psów, zapraszam cię do udziału w kursie PRO “Wpływ żywienia na behawior psa”!

Bibliografia

1. Andersone, Z, 1998. pp. 79-80. Proceeding of the Latvian Academy of Science.
2. Murie, A., 1944. Food habits of wolves. Fauna of the National Parks of the United States: TheWolves of Mount McKinley.National Park Service. 29 November 2004.
3. Sueda, K. L. C., Hart, B. L., & Cliff, K. D. (2008). Characterisation of plant eating in dogs. Applied Animal Behaviour Science, 111(1-2), 120-132.
4. Kang, B. T., Jung, D. I., Yoo, J. H., Park, C., Woo, E. J., & Park, H. M. (2007). A high fiber diet responsive case in a poodle dog with long-term plant eating behavior. Journal of Veterinary Medical Science, 69(7), 779-782.
5. McKenzie, S. J., Brown, W. Y., & Price, I. R. (2010). Reduction in grass eating behaviours in the domestic dog, Canis familiaris, in response to a mild gastrointestinal disturbance. Applied Animal Behaviour Science, 123(1-2), 51-55.
6. Bjone, S. J., Brown, W. Y., & Price, I. R. (2009). Maternal influence on grass-eating behavior in puppies. Journal of Veterinary Behavior: Clinical Applications and Research, 4(2), 97-98.